|
|
 |
|
|
|
|
|
|
| Detalji |
| Projekt: |
Okluzija i kraniomandibularne disfunkcije |
| Voditelj: |
Josip Pandurić |
| Ustanova: |
Stomatološki fakultet, Zagreb |
| Sažetak: |
Uloga okluzije je posebno značajna u kontekstu protetičke rehabilitacije posebice s ostalim sastavnicama žvačnog sustava, čeljusnim zglobom, žvačnom mišićima i neuromuskularnom kontrolom.
Od dijagnostičkih postupaka koristi se klinička (manualna i instrumentalna) analiza stomatognatog sustava, elektronička aksiografija, vrednovanje naprezanja struktura stomatognatog sustava i sredstava protetičke terapije i magnetska rezonancija (MR) čeljusnog zgloba.
Magnetska rezonancija i 3-D kompjutorska tomografija čeljusti i zgloba provodi se u dijagnostici pacijenata s poremećajima u kompleksu okluzija, zglobna pločica, čeljusni zglob. Dijagnostika i izmjera pomaka zglobne pločice značajna je u postavljanju pravilne indikacije za inicijalnu reverzibilnu terapiju kao predhodnicu trajne protetičke terapije. MR se pokazala metodom izbora i presudnim čimbenikom u prosudbi poremećaja u čeljusnom zglobu.Pomoću 3-D kompjutorske tomografije i metode konačnih elemenata izrađen je model donje čeljusti na kojem se matematičkim metodama može provoditi kvantitativna i kvalitativna analiza sredstava protetičke terapije.
Kod pacijenata kojima se utvrdi potreba za terapijom, izrađuju se nagrizne udlage te se ispituje njihov dijagnostički i terapijski učinak u okviru inicijalne reverzibilne terapije. Takav pristup neophodan je prije provođenja trajne protetičke terapije. Kod pacijenata s mobilnim protezama izrađuju se vertikalizirajuće udlage kao dio pretprotetičke terapije kod pacijenata s poremećajima stomatolgnatog sustava koji su nastali uslijed snižene vertikalne dimenzije. Provodi se i fizikalna terapija kod pacijenata s poremećajima te terapijsko ubrušavanje za usklađivanje okluzije.
Poremećaji stomatognatog sustava predstavljaju entitet koji se danas najčešće opisuje biopsihosocijalnim multifaktorijalnim modelom gdje su uz okluzije, kao glavni etiološki faktori navode traumatski, patofiziološki i psihosocijalni čimbenici. Uporabom pouzdanih i valjanih dijagnostičkih instrumenata olakšana je specifična terapija koja posebno može biti otežana kod psihosocijalno obilježenih pacijenata.Razvojem oseointegracije i implantologije, biološka načela i biomehanička stajališta koja vrijede za prirodnu denticiju stubokom su se promijenila i ponudila novo područje analize svih sastavnica žvačnog sustava, a posebno okluzije.Za ispitivanje gore navedene problematike mogu pomoći aparati koji se koriste u dijagnostičko- terapijske svrhe, odnosno u sklopu instrumentalno-funkcijske analize |
|
|
|
|
|
|
|
